I clean forgot: the translated poems were published in an online magazine, Ink, Sweat and Tears! Ink Sweat & Tears is a UK based webzine which publishes and reviews poetry, prose, prose-poetry, word & image pieces and everything in between. Their tastes are eclectic and magpie-like and we aim to publish something new every day. And the 21st of October the magpies picked me. To read the poems, follow the white rabbit, oops, the link. :)

Ziehier het filmpje dat er indirect voor zorgde dat ik de Bridges of Struga Award kon winnen. Daar heb je namelijk vertaalde gedichten voor nodig. Goed vertaalde gedichten liefst. Toen Deze zachte witte kamer ging uitkomen wilde ik er graag een videopoem bij. En ik wist ook al wie die moest maken. Marc Neys. (Bekijk zijn werk hier en je weet meteen waarom!) Ik had een reeks gedichten die er (vond ik zelf, en gelukkig Marc ook) geknipt voor was. Het inner sanctum van Deze

Net wanneer ik dacht dat DZWK zowat haar beloop had gehad (en dat was wel OK want mijn hoofd zit nu volop bij andere euh, dingen, zoals het afmaken van mijn bachelor taal- en letterkunde, het patineren van de eettafel en mijn nieuwe euh, boek) bleek er nog een staartje te komen aan het onverwachte succes van mijn debuut. Ik werd genomineerd voor de Jo Peters Poëzieprijs 2016. De prijsuitreiking is op 17 April en het fijnste van die prijs is dat je een nieuwe bundel mag/moet!